Georg Leithner jest przewodnikiem górskim od 15 lat i spędził swoje życie w górach od dzieciństwa – latem i zimą. Od samego początku Leithner jest odpowiedzialny za zimowe obozy narciarskie SnowTrex Partner Skitourenwinter jako przewodnik górski. w 2019 r. pełnoetatowy przewodnik górski z Pinzgau poprowadził obóz skitourowy SnowTrex wraz ze swoim kolegą przewodnikiem górskim i wieloletnim przyjacielem Moritzem Rabelem, inspirując uczestników swoją wiedzą i imponującymi historiami z wypraw. SnowTrex zapytał 45-latka o jego zawód i fascynację wspinaczką górską i skitouringiem, a także podsumował najważniejsze informacje o zawodzie „przewodnika górskiego”.
Wywiad z przewodnikiem górskim Georgem Leithnerem
Panie Leithner, jaka była Twoja osobista droga do zostania przewodnikiem górskim?
Zawsze byłem w górach. Od najmłodszych lat wspinałem się z ojcem po wysokich górach Austrii. Pewnego dnia zacząłem się wspinać i jeszcze więcej podróżowałem po górach. W końcu dołączyłem do górskiego pogotowia ratunkowego w 1998 roku i pracowałem tam przez kilka lat. Wtedy zapytano mnie: „Kiedy właściwie zamierzasz zrobić szkolenie na przewodnika górskiego? Spędzasz tyle czasu w górach i wszędzie się orientujesz, na pewno byłoby to coś dla ciebie?” Wziąłem to sobie do serca i przeczytałem o wymaganiach dotyczących testu umiejętności. Wcześniej zawsze myślałem, że musisz być wyjątkowym alpinistą, a ja uważałem się raczej za przeciętnego alpinistę. Następnie spędziłem pięć lat skrupulatnie przygotowując się do szkolenia, jednocześnie pracując w 100 procentach na pełny etat i pracując na zmiany jako monter w firmie górniczej.
Jakich kwalifikacji potrzebujesz, by pracować jako przewodnik górski?
Jako przewodnik górski musisz być w stanie zademonstrować bardzo wysoki poziom we wszystkich aspektach sportów górskich. Egzamin wstępny na szkolenie określa pewien poziom we wszystkich obszarach, które musisz opanować. Na przykład, musisz być w stanie wspinać się swobodnie w górnym 7. stopniu we wspinaczce alpejskiej, mieć doświadczenie w skitouringu w normalnych górach trawiastych i na lodowcach, wspinaczce lodowej i skałkowej, w połączeniu do 5. i 6. stopnia trudności. Aby zdać egzamin wstępny, musisz również umieć jeździć na nartach na poziomie krajowego instruktora narciarstwa, co jest powodem, dla którego większość osób nie zdaje egzaminu.
Czy Twoja praca to idealne połączenie pasji i zawodu?
Jeśli twoja pasja do wspinaczki górskiej jest jednocześnie twoim powołaniem, to bycie przewodnikiem górskim jest oczywiście dobrą rzeczą! Jednak wiele osób robi szkolenie przewodników górskich z innego powodu: jest to najwyższy poziom szkolenia w sportach górskich, jaki możesz zdobyć. Dlatego też wielu alpinistów korzysta z tego szkolenia, aby nadać mu ostateczny szlif i stać się doskonałym alpinistą. Ponieważ nie otrzymują już tego od Alpine Club. Z drugiej strony zawód ten w ogóle ich nie interesuje. Niektórzy również kończą szkolenie, aby latem finansować swoje studia wycieczkami z przewodnikiem. Można powiedzieć, że z 20-25 w pełni wyszkolonych przewodników górskich pozostało około pięciu, którzy faktycznie wykonują ten zawód.
Prawdopodobnie bardzo często podróżują jako przewodnicy górscy i spędzają niewiele czasu w domu ..
To wiąże się z pracą. Ale gdy się starzejesz i masz związek lub rodzinę, starasz się przybliżyć swoją pracę do domu. Bez związku, bez domu lub rodziny, nie ma znaczenia, czy podróżujesz tygodniami, wyjeżdżasz do Ameryki Południowej poza sezonem, czy prowadzisz wycieczki trekkingowe w Nepalu. Jednak po osiągnięciu pewnego statusu w życiu, naturalnie chcesz być więcej w domu. Niemniej jednak, muszę mieć kilka wyjątków, nie mogę być w jednym miejscu 365 dni w roku!
Teraz spędzam zimę w domu. Znam tu każdy stok i poznaję pogodę oraz warunki śniegowe przez cały sezon. To znacznie ułatwia ocenę warunków śniegowych. W innych miejscach muszę długo się przygotowywać, pytać o śnieg i najpierw rozpracować potencjalne zagrożenia. To znacznie trudniejsze niż w domu.
Zima czy lato? Które jest twoim ulubionym?
W obu porach roku doświadczasz wszystkich aspektów sportów górskich, a organizacja wycieczek i wyszukiwanie tras są identyczne. Jednak latem są trudniejsze przejścia pod względem techniki wspinaczkowej. Dla mnie lato jest łatwiejszą porą roku do uprawiania zawodu, ponieważ nie ma potencjalnego zagrożenia lawinami. Niemniej jednak zima też jest fajna! Szczególnie obozy skitourowe są świetną zabawą. W zimie idealnie powinno być dobre połączenie treningu alpejskiego, skitouringu i freeridu.
Co sprawia, że skitouring jest dla Ciebie tak fascynujący?
Przebywanie na świeżym powietrzu – z naturą. Poddanie się siłom natury, czyli lawinom. Sam, w pojedynkę, jestem w stanie podejmować decyzje, które mogą stanowić różnicę między życiem a śmiercią. Jestem też pod wrażeniem fascynujących krajobrazów, jakie tworzy śnieg w połączeniu ze światłem, którego nie mamy latem. Zimą rozproszone światło tworzy zupełnie inne kontury, zupełnie inny krajobraz. Możesz naładować baterie na łonie natury w przytulny, zorientowany na przygodę sposób skitouringu i cieszyć się spokojem natury i zimy.
Czy każdy może uprawiać skialpinizm? Jakie są wymagania dotyczące wycieczki narciarskiej (z przewodnikiem)?
Zasadniczo każdy, kto potrafi jeździć na nartach i ma pewien poziom sprawności fizycznej, może wybrać się na skitouring. Punktem krytycznym – w którym radość często zamienia się w cierpienie – jest umiejętność jazdy na nartach. Często nadal jedziesz pod górę, ale jesteś już zmęczony. Jeśli twoje umiejętności narciarskie są przeciętne lub słabe, nie jest to już zabawne, a także niebezpieczne, ponieważ wzrasta ryzyko kontuzji. Podstawowym wymogiem jest zatem solidny krótki skręt, abyś mógł opanować warunki śniegowe o różnym stopniu trudności. Wiele osób twierdzi, że jeździ na nartach tylko ze względu na podchodzenie, ale ja uwielbiam też schodzić!
Jakich wskazówek udzieliłbyś początkującym skitourowcom?
Polecam podstawowy trening w pobliżu stoku, podczas którego zapoznasz się ze sprzętem i przećwiczysz swoje ruchy. Następnie powinieneś popracować nad poprawą poziomu jazdy na nartach, również w pobliżu stoku. Pewnego dnia nadejdzie czas, kiedy będziesz chciał wyruszyć poza trasę. Wtedy musisz podjąć decyzję: Gdzie, co i z kim? Obóz taki jak ten, który właśnie zorganizowaliśmy ze SnowTrex, to prawdziwa okazja, aby dowiedzieć się, co jest istotne w skitouringu poza sprzętem: pogoda, śnieg, świadomość lawinowa, dynamika grupy. Na takich obozach poznajesz to wszystko doskonale!
Dlatego polecam każdemu udział w takim obozie, aby zdobyć podstawowe informacje, a nie tylko ślepo podążać za kimś. Jeśli mam za kimś podążać, mogę przynajmniej krytycznie przeanalizować, czy wszystko, co robi, jest właściwe.
Kiedy możesz wyruszyć w teren na własną rękę?
Uważam jednak, że potrzebujesz co najmniej pięciu do dziesięciu lat regularnego uprawiania narciarstwa z doświadczonymi ludźmi, aby móc samodzielnie opracowywać trasy narciarskie w obszarze, w którym byłeś kilka razy. Nie sądzę, by sensowne było po prostu podróżowanie do innego miejsca i wyruszanie na wycieczkę narciarską, ponieważ dla nas, przewodników górskich, wyzwaniem jest bezpieczne zorganizowanie wycieczki. Zwłaszcza jeśli nawet nie znam tego obszaru od lata.
Poza tym zależy to od tego, jak szybko i intuicyjnie potrafisz wyłapać i uświadomić sobie wszystkie istotne czynniki oraz od tego, czy jesteś bardziej lękliwym typem, czy śmiałkiem. Jeśli trzymasz się podstawowych zasad, możesz również dość wcześnie podjąć łatwe wycieczki narciarskie, które nie są zbyt daleko od zabezpieczonego obszaru. Z drugiej strony, dzikie wycieczki wymagają dużego doświadczenia. Znajomość map, zaopatrzenie w sprzęt, raporty lawinowe – na planowanie składa się wiele czynników, więc musisz być bardzo pewny siebie. Możesz też przekroczyć swoje granice i zwiększyć poziom ryzyka. Jako sportowiec, wszystko zależy od Ciebie.
Czy uważasz skitouring za niebezpieczny sport?
Na tyle niebezpieczny, na ile indywidualny skitourowiec zwiększa ryzyko. Możesz być bardzo, bardzo bezpieczny w tym sporcie. Dzięki elementarnym metodom redukcji, takim jak Wernera Muntera, podróżujesz na wysokim poziomie bezpieczeństwa, do kilku procent nieuniknionego. Dzięki takim strategiom, które definiują społecznie akceptowane ryzyko szczątkowe, możesz bezpiecznie jeździć na nartach. Jeśli coś się stanie, to tylko pech.
Problem polega jednak na tym, że nie ma obowiązku stosowania tych metod. Z perspektywy czasu często niemożliwe jest ustalenie, czy wypadek zdarzył się z powodu ryzyka szczątkowego, czy też był naprawdę lekkomyślny.
Jaką rolę odgrywają media?
Zawsze jest głośno w mediach, gdy coś się wydarzy, ponieważ jest to sport marginalny. To nie tak jak z jazdą samochodem, ponieważ prowadzenie samochodu jest ogólnie akceptowane. Każdy zna ryzyko i akceptuje je. Ruch drogowy jest bardzo niebezpieczny i chociaż każdy musi uzyskać prawo jazdy, wypadki się zdarzają. Stworzono ramy prawne, ale ludzie nadal popełniają błędy i zdarzają się wypadki. Nie inaczej jest w górach. Wiele osób zna swoją drogę i jest rozważnych, a jednak czasami coś się dzieje, ponieważ mogłeś coś źle ocenić.
Pomimo rosnącej liczby narciarzy skitourowych – obecnie ponad 500 000 – liczba wypadków utrzymuje się na stałym poziomie około 20-30 ofiar śmiertelnych lawin każdej zimy w Austrii. Oznacza to, że skitouring staje się coraz bezpieczniejszy.
Co najbardziej podoba Ci się w Twojej pracy i w alpinizmie?
Najlepszą rzeczą w alpinizmie jest to, że jesteś zredukowany do samego siebie na łonie natury. Góra nie jest sprzętem sportowym. Nie ma znaczenia, jaki sprzęt posiadasz lub że jesteś technicznie biegły: jeśli pogoda nie dopisze, możesz pokornie zawrócić, nie osiągając niczego.
Kiedy jesteś w środku gór, jak w Nepalu, i nie widać ludzi przez sto kilometrów, myślisz sobie: kto potrzebuje ludzi? Natura jest tak wspaniała – nawet bez ludzi. Doświadczenie tego jest po prostu rewelacyjne w alpinizmie. Poza tym alpinizm to szkoła życia, poznajesz przyjaciół na całe życie i dobrze się razem bawicie. To wspaniałe!
Świetny kontrast dla samotności w górach…
Dokładnie, z jednej strony to „nic”, a z drugiej towarzystwo, które jest podobnie myślące i również uwielbia fakt, że nic tam nie ma. Pokazanie tym podobnie myślącym ludziom jako przewodnik górski, że możesz bezpiecznie poruszać się po górach i cieszyć się nimi, jest zawsze doświadczeniem! I potwierdzenie samego siebie, kiedy wracasz do doliny w dobrym zdrowiu po udanej wycieczce, pijesz razem piwo i w końcu żegnasz się jako dobrzy przyjaciele.
Po licznych wyprawach w przeszłości, jakie są Twoje nowe projekty?
Następnym projektem jest licencja żeglarska! Po 45 latach spędzonych w górach chciałbym teraz zobaczyć morze.
Ogólne informacje na temat „Przewodnik górski”
Wspinanie się po nietkniętych stokach na nartach tourowych, podziwianie wyjątkowych górskich panoram i podziwianie górskiego krajobrazu. Większość miłośników śniegu i przyrody wyrusza w góry na własną rękę, mając nadzieję na obiecujące panoramy krajobrazowe, wyjątkowe doświadczenia przyrodnicze i, jeśli to możliwe, zjazd po nietkniętym puchu. Jednak większość narciarzy nie zdaje sobie sprawy ze znaczenia przewodnika górskiego lub zalet wycieczki narciarskiej z przewodnikiem. Dzięki doświadczeniu profesjonalistów, ich dogłębnej wiedzy lokalnej i specjalnemu szkoleniu, wycieczki górskie z przewodnikiem nie tylko zapewniają bezpieczeństwo i orientację, ale także zabierają miłośników przyrody do wyjątkowych punktów widokowych, ukrytych miejsc i bajecznych, bezpiecznych lawinowo stoków w głębokim śniegu. Tak więc opcja przewodnika górskiego powinna być zdecydowanie brana pod uwagę podczas twojej następnej wycieczki narciarskiej.
Szkolenie na przewodnika górskiego
Szkolenie na przewodnika górskiego i narciarskiego z państwowym certyfikatem składa się z połączenia teorii i praktyki, podobnie jak w przypadku większości kursów. Aby zostać dopuszczonym do wymagającego programu szkoleniowego, należy wykazać się wszechstronnymi umiejętnościami na skałach, lodzie i nartach w trzech testach umiejętności. Dopiero po zdaniu egzaminów tak zwani aspiranci mogą rozpocząć właściwy program szkoleniowy.
Trzyletni program szkoleniowy składa się z modułów teoretycznych i praktycznych. Mogą się one wzajemnie uzupełniać lub być organizowane według indywidualnego planu. Oprócz „Techniki przewodnictwa w każdym terenie alpejskim” oraz „Dydaktyki i metodologii przekazywania wiedzy”, aspiranci otrzymują również kompleksową wiedzę teoretyczną. Duża część treści obejmuje tematykę skalną, lodową i zimową. Ponadto w trakcie programu szkoleniowego wymagany jest staż trwający co najmniej 36 dni. Należy go odbyć w szkole górskiej lub narciarskiej. Tutaj aspiranci zdobywają praktyczne doświadczenie i korzystają z wiedzy doświadczonych przewodników górskich i narciarskich. Każdy blok nauki kończy się egzaminem z technik przewodnickich, zajęć dydaktycznych i umiejętności osobistych. Jeśli aspirant zda wszystkie egzaminy kursu, przyszły specjalista jest upoważniony do przystąpienia do egzaminu państwowego na przewodnika górskiego i narciarskiego. W ciągu dwóch dni uprawniony aspirant musi wykazać się swoją specjalistyczną wiedzą teoretyczną podczas tego egzaminu.
Po ukończeniu egzaminu końcowego, nowo wykwalifikowany przewodnik górski i narciarski posiada wszystkie umiejętności, aby zagwarantować potencjalnym klientom dobre samopoczucie, przyjemność i bezpieczeństwo podczas wycieczek pieszych lub narciarskich z przewodnikiem. Ponadto przyznawane są certyfikaty „UIMLA International Mountain Leader” lub „IVBV Mountain Guide”, które zgodnie z VDBS (Verband Deutscher Berg- und Skiführer e. V.) są uznawane wyłącznie za komercyjne przewodnictwo w górach.
Powody, dla których warto wybrać się na wycieczkę z przewodnikiem górskim
Wielu miłośników śniegu i przyrody nie ma pewności, czy ich wycieczce powinien towarzyszyć przewodnik górski i czy jest to opłacalne. Oczywiście taniej jest wypróbować wspinaczkę na własną rękę, ale jedno jest pewne: przewodnik górski, który bezpiecznie prowadzi grupę przez zimową krainę czarów, wnosi doświadczenie i wiedzę, które przeniosą nadchodzącą wycieczkę narciarską na nowy poziom.
Powiedzenie „Nigdy nie przestajesz się uczyć” doskonale podsumowuje to, co sprawia, że towarzystwo przewodnika górskiego jest tak cenne, ponieważ przewodnicy narciarscy i górscy pozwalają miłośnikom śniegu wejść na nowe tereny podczas wycieczek narciarskich, których prawdopodobnie uniknęliby na własną rękę. Zdobycie trasy staje się w ten sposób wymagającym i wyjątkowym doświadczeniem. Wyszkoleni eksperci znają wiele alternatywnych tras, skrótów i podjazdów, których znalezienie na własną rękę byłoby niemożliwe. Przewodnicy górscy prowadzą również grupę do bajecznych zjazdów w puchu. Po męczącym podejściu, zjazd po lekkim puchu jest nagrodą samą w sobie.
Masz ochotę na wycieczkę z przewodnikiem górskim? SnowTrex podsumował tutaj wszystkie ważne informacje na temat wycieczek narciarskich dla miłośników śniegu, którzy chcieliby z wyprzedzeniem zapoznać się z tematem wycieczek narciarskich.
Najczęściej zadawane pytania dotyczące przewodników górskich
Ile zarabia przewodnik górski?
Dzienna stawka dla przewodników górskich różni się w zależności od regionu i kraju. Średnio wynosi ona jednak około 500 euro.
Jak nazywają się przewodnicy górscy?
Przewodnicy górscy nazywani są alpinistami. Kiedy jednak szkolą się, aby zostać przewodnikiem górskim, nazywani są aspirantami.
Ilu przewodników górskich jest w Austrii?
W Austrii jest łącznie około 1 500 przewodników górskich i 30 kobiet przewodników górskich. Ile kosztuje szkolenie na przewodnika górskiego? Koszt szkolenia zależy od kraju. W Niemczech możesz spodziewać się kosztów w wysokości od 10 000 do 15 000 euro.
Do czego potrzebny jest przewodnik górski?
Oprócz profesjonalnego przewodnictwa, które zapewnia klientom zarówno bezpieczeństwo, jak i orientację, przewodnik górski zajmuje się również starannym planowaniem wycieczki, zna wiele alternatywnych tras i skrótów oraz udziela prostych wskazówek i sztuczek dotyczących właściwej techniki.
Jak długo trwa szkolenie na przewodnika górskiego?
Szkolenie na przewodnika górskiego trwa średnio trzy lata. Czas trwania szkolenia może się jednak różnić ze względu na możliwość indywidualnego planowania i potrzebę szkolenia praktycznego.
Jakie certyfikaty otrzymują przewodnicy górscy po ukończeniu szkolenia?
Certyfikaty „UIMLA International Mountain Leader” lub „IVBV Mountain Guide” są przyznawane po ukończeniu programu szkoleniowego. Według VDBS (Verband Deutscher Berg- und Skiführer e. V.) są to jedyne certyfikaty uznawane w przypadku komercyjnego przewodnictwa w górach.
Od czego zależy cena przewodnika górskiego?
Koszt wycieczki górskiej różni się w zależności od liczby osób, regionu, czasu trwania i trudności wycieczki.
Co obejmuje program szkolenia przewodników górskich?
Szkolenie na przewodnika górskiego obejmuje specjalizacje teoretyczne i praktyczne. Oprócz „Techniki prowadzenia w dowolnym terenie alpejskim” oraz „Dydaktyki i metodologii przekazywania wiedzy”, aspiranci zdobywają również kompleksowe zrozumienie podstaw teoretycznych.
